Μπορούν ένας άντρας και μια γυναίκα να είναι φίλοι; Πόσο αδύνατο ή και… ανώμαλο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο; Και γιατί ρε μπρούστη μου να παρατηρείται το φαινόμενο «Γλυκειά μου, μου αρέσεις». «Γλυκέ μου, άστο καλύτερα. Σε βλέπω σαν φίλο»… Τελικά, εγώ τι στο Διάολο να κάνω; Να πίνω μαζί της μπίρες, να ρευόμαστε και να βλέπουμε μπάλα, ή να αγοράσω προφυλακτικά;
____________________
Από το iPanic 15 σελ 70-71
____________________
Από το iPanic 15 σελ 70-71
Μια standard αντίδραση του γυναικείου πληθυσμού απέναντι στις «πολιορκίες» (της πλειοψηφίας) των αντρών, είναι εκείνη που συνοψίζεται σε 4 μόνο λέξεις: «Σε βλέπω σαν φίλο». Γυναίκες που πολλούς τους «αγγίζουν» βαθύτερα και τους κάνουν να ονειρεύονται γι’ αυτές το «κάτι παραπάνω» σε συναισθηματικό επίπεδο, αυτές τους βουλώνουν με τη φράση-κλειδί: «Σε βλέπω σαν φίλο». Κάτσε ρε συ, κοπελάρα μου… Γιατί, δηλαδή, έχεις κοτσάρει μια καραμέλα και την πιπιλάς με τόση ευκολία; Είναι φανερό πως τις περισσότερες φορές που αντιδρούν έτσι οι γυναίκες, δεν το κάνουν επειδή πράγματι ανέλυσαν την περίπτωση του άντρα που εκδήλωσε ενδιαφέρον για εκείνες και, σεβόμενες την προσωπικότητά του, τον απέρριψαν. Τσου!
Βρε συ, σου την πέφτει κάποιος; Μιλάτε μερικές φορές; Βγαίνετε έξω κάποιες ακόμη; Σου ανοίγει τα χαρτιά του; Σου καταθέτει, ενίοτε, τα σώψυχά του; Συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και καταλήγεις πως δεν τον γουστάρεις ή και πως σε ξενερώνει; Ε, τι στο Διάολο τον ταλαιπωρείς, τον καψερό, με κλισαδούρες περί φιλίας και τα συναφή και δεν του το ξεκόβεις a priori;
Τώρα…μπορεί μια γυναίκα κι ένας άντρας να είναι φίλοι;
Να απαντήσω στο ερώτημα αυτό; Να σας πω, δηλαδή, αν πιστεύω ότι είναι δυνατό μια γυναίκα να χτίσει μια σχέση φιλίας με έναν άντρα η οποία θα διατηρηθεί σε βάθος χρόνου; Απαντώ: ΟΧΙ! Δεν παίζει τέτοιο πράγμα, που να χτυπιέστε σαν χταπόδια. Από τη φύση μας είμαστε φτιαγμένοι να ελκυόμαστε μεταξύ μας. Να φαντασιωνόμαστε πράγματα ο ένας για τον άλλον. Να φλερτάρουμε. Να ερωτοτροπούμε. Μια γυναίκα και ένας άντρας που υποστηρίζουν πως «είναι φίλοι», κοροϊδεύουν πρώτα απ’ όλα τη Μανούλα Φύση, κατά δεύτερο λόγο τους εαυτούς τους και κατ’ επέκταση τον περίγυρό τους. Ναι, μπορεί να ξεκινήσουν φιλικά την επαφή τους.
Να ανταλλάξουν σκέψεις, προβληματισμούς, σχέδια, ακόμα και… ερωτικά κατορθώματα. Όμως, κάπου-κάπως-κάποτε, θα έρθει το μοιραίο και ο ένας εκ των δύο θα κάνει την πρώτη «βρώμικη» σκέψη. Ίσως και την πρώτη «βρώμικη» κίνηση. Εγώ έχω καταλήξει σε μια διαπίστωση: πραγματική φιλία είναι δυνατόν να υπάρξει ΜΟΝΟ μεταξύ 2 αντρών. Τελεία. Όχι ότι δεν παίζουν στη φάρα μας λουμπινιές και χτυπήματα εκεί που μας πονά περισσότερο, μα σε μεγάλο ποσοστό μπορούμε να τα καταφέρουμε. Το ‘χει η πάστα μας. Δεν εξηγείται αυτό το πράγμα, αλλά ισχύει. Οι γυναίκες, από την άλλη, το θέμα της φιλίας το έχουνε παρερμηνεύσει. Αυτές δε γίνονται φίλες, φίδια κολοβά γίνονται, που κατασπαράζει η μία την άλλη. Εν κατακλείδι, είναι φύσει αδύνατο, ρε φίλε, να κάνεις παρέα με κοπέλα και να μην την δεις κάποια στιγμή σαν γκόμενα ή ακόμη και να καταλήξεις (τα-ρα-τα-ταααν!) να αυνανιστείς φαντασιώνοντάς τη! Τι; Είναι φίλη σου και αποκλείεται εσύ να μπλα-μπλα-μπλα; Χα! Εντάξει. Όσες φορές και να ακούσω κάτι τέτοιο, γελάω.
Απομυθοποιώντας, λοιπόν, το ΨΕΜΑ πως μια γυναίκα μπορεί να γίνει φίλη με έναν άντρα, να επανέλθω στο απόλυτο καραγκιοζιλίκι του «ασθενούς φύλου», δηλαδή στην ατάκα που έλεγα και στην αρχή: «Σε βλέπω σαν φίλο». Ε, εγώ δεν σε βλέπω σαν φίλη, μωρή! Δεν σε θέλω να αναλύουμε αν το 4-4-2 είναι πιο καλό από το 4-3-1-2, μα σε θέλω… στα 4, γενικώς. Δεν έχω καμιά όρεξη να μου κάνεις αναλυτική περιγραφή του πρωινού σου shopping therapy («το τσαντάκι Πράντα προωθείται τώρα από τα δεξιά, βλέπει το ρίμελ της Ζιβανσί ελεύθερο, κάνει την κάθετη πάσα και πετάγεται το παπούτσι Γκούτσι και φτύνει το κουκούτσι»!). Ποσώς με ενδιαφέρει αν η «Μαρία η Άσχημη» βρήκε, επιτέλους, τον έρωτα (με νοιάζει μόνο αν βρήκε χαρά στα πόδια της και αν υπάρχει σχετικό video «ανεβασμένο» στο YouTube). Εγώ αυτό που θέλω είναι να με θέλεις. Κι αν δεν με θέλεις, να μου το πεις. Γιατί στην περίπτωση που δεν γουστάρεις, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ! Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές κ.τ.λ.-κ.τ.λ. Σιγά μη κολλήσω με την πάρτη σου. Γι’ αυτό λέω, καμιά φορά, σ’ έναν κολλητό μου που του έχουν κάτσει όλοι οι στούρνοι: Προχώρα, μεγάλε… Αν θες φίλο, θα τον βρεις σε μένα. Τα υπόλοιπα αλλού. Κι αν αργήσει να σου κάτσει αυτό που ονειρεύεσαι, μη σταματάς να το κάνεις. Φρόντισε, πάντως, να ξυπνήσεις από τον εφιάλτη τον οποίο ΕΚΕΙΝΕΣ σου μαγειρεύουν. Έτσι κι αλλιώς, τελικά, καμιά φορά μου φαίνεται πως μόνο για την κουζίνα είναι πραγματικά ικανές!
ΥΓ: Ψιτ! 50 μέτρα από την πλατεία του Γκύζη (Γκύζη & Ραγκαβή 61) ανοίγει clubάκι ονόματι Camelot Live-Cafe (www.myspace.com/camelotlivecafe). Σκάστε για ποτάκι, και θα με πετύχετε στα decks, να τα λέμε κι από κοντά.
Βρε συ, σου την πέφτει κάποιος; Μιλάτε μερικές φορές; Βγαίνετε έξω κάποιες ακόμη; Σου ανοίγει τα χαρτιά του; Σου καταθέτει, ενίοτε, τα σώψυχά του; Συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και καταλήγεις πως δεν τον γουστάρεις ή και πως σε ξενερώνει; Ε, τι στο Διάολο τον ταλαιπωρείς, τον καψερό, με κλισαδούρες περί φιλίας και τα συναφή και δεν του το ξεκόβεις a priori;
Τώρα…μπορεί μια γυναίκα κι ένας άντρας να είναι φίλοι;
Να απαντήσω στο ερώτημα αυτό; Να σας πω, δηλαδή, αν πιστεύω ότι είναι δυνατό μια γυναίκα να χτίσει μια σχέση φιλίας με έναν άντρα η οποία θα διατηρηθεί σε βάθος χρόνου; Απαντώ: ΟΧΙ! Δεν παίζει τέτοιο πράγμα, που να χτυπιέστε σαν χταπόδια. Από τη φύση μας είμαστε φτιαγμένοι να ελκυόμαστε μεταξύ μας. Να φαντασιωνόμαστε πράγματα ο ένας για τον άλλον. Να φλερτάρουμε. Να ερωτοτροπούμε. Μια γυναίκα και ένας άντρας που υποστηρίζουν πως «είναι φίλοι», κοροϊδεύουν πρώτα απ’ όλα τη Μανούλα Φύση, κατά δεύτερο λόγο τους εαυτούς τους και κατ’ επέκταση τον περίγυρό τους. Ναι, μπορεί να ξεκινήσουν φιλικά την επαφή τους.
Να ανταλλάξουν σκέψεις, προβληματισμούς, σχέδια, ακόμα και… ερωτικά κατορθώματα. Όμως, κάπου-κάπως-κάποτε, θα έρθει το μοιραίο και ο ένας εκ των δύο θα κάνει την πρώτη «βρώμικη» σκέψη. Ίσως και την πρώτη «βρώμικη» κίνηση. Εγώ έχω καταλήξει σε μια διαπίστωση: πραγματική φιλία είναι δυνατόν να υπάρξει ΜΟΝΟ μεταξύ 2 αντρών. Τελεία. Όχι ότι δεν παίζουν στη φάρα μας λουμπινιές και χτυπήματα εκεί που μας πονά περισσότερο, μα σε μεγάλο ποσοστό μπορούμε να τα καταφέρουμε. Το ‘χει η πάστα μας. Δεν εξηγείται αυτό το πράγμα, αλλά ισχύει. Οι γυναίκες, από την άλλη, το θέμα της φιλίας το έχουνε παρερμηνεύσει. Αυτές δε γίνονται φίλες, φίδια κολοβά γίνονται, που κατασπαράζει η μία την άλλη. Εν κατακλείδι, είναι φύσει αδύνατο, ρε φίλε, να κάνεις παρέα με κοπέλα και να μην την δεις κάποια στιγμή σαν γκόμενα ή ακόμη και να καταλήξεις (τα-ρα-τα-ταααν!) να αυνανιστείς φαντασιώνοντάς τη! Τι; Είναι φίλη σου και αποκλείεται εσύ να μπλα-μπλα-μπλα; Χα! Εντάξει. Όσες φορές και να ακούσω κάτι τέτοιο, γελάω.
Απομυθοποιώντας, λοιπόν, το ΨΕΜΑ πως μια γυναίκα μπορεί να γίνει φίλη με έναν άντρα, να επανέλθω στο απόλυτο καραγκιοζιλίκι του «ασθενούς φύλου», δηλαδή στην ατάκα που έλεγα και στην αρχή: «Σε βλέπω σαν φίλο». Ε, εγώ δεν σε βλέπω σαν φίλη, μωρή! Δεν σε θέλω να αναλύουμε αν το 4-4-2 είναι πιο καλό από το 4-3-1-2, μα σε θέλω… στα 4, γενικώς. Δεν έχω καμιά όρεξη να μου κάνεις αναλυτική περιγραφή του πρωινού σου shopping therapy («το τσαντάκι Πράντα προωθείται τώρα από τα δεξιά, βλέπει το ρίμελ της Ζιβανσί ελεύθερο, κάνει την κάθετη πάσα και πετάγεται το παπούτσι Γκούτσι και φτύνει το κουκούτσι»!). Ποσώς με ενδιαφέρει αν η «Μαρία η Άσχημη» βρήκε, επιτέλους, τον έρωτα (με νοιάζει μόνο αν βρήκε χαρά στα πόδια της και αν υπάρχει σχετικό video «ανεβασμένο» στο YouTube). Εγώ αυτό που θέλω είναι να με θέλεις. Κι αν δεν με θέλεις, να μου το πεις. Γιατί στην περίπτωση που δεν γουστάρεις, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ! Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές κ.τ.λ.-κ.τ.λ. Σιγά μη κολλήσω με την πάρτη σου. Γι’ αυτό λέω, καμιά φορά, σ’ έναν κολλητό μου που του έχουν κάτσει όλοι οι στούρνοι: Προχώρα, μεγάλε… Αν θες φίλο, θα τον βρεις σε μένα. Τα υπόλοιπα αλλού. Κι αν αργήσει να σου κάτσει αυτό που ονειρεύεσαι, μη σταματάς να το κάνεις. Φρόντισε, πάντως, να ξυπνήσεις από τον εφιάλτη τον οποίο ΕΚΕΙΝΕΣ σου μαγειρεύουν. Έτσι κι αλλιώς, τελικά, καμιά φορά μου φαίνεται πως μόνο για την κουζίνα είναι πραγματικά ικανές!
ΥΓ: Ψιτ! 50 μέτρα από την πλατεία του Γκύζη (Γκύζη & Ραγκαβή 61) ανοίγει clubάκι ονόματι Camelot Live-Cafe (www.myspace.com/camelotlivecafe). Σκάστε για ποτάκι, και θα με πετύχετε στα decks, να τα λέμε κι από κοντά.
