Ένας άντρας προσεύχεται στο Θεό
-Κύριε, λυπήσου με, εγώ δουλεύω σαν σκυλί και η γυναίκα μου είναι αραχτή
στο σπίτι. Θα σού χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη αν μας άλλαζες, εμένα με
εκείνη, έτσι για να καταλάβει πόσο σκληρή είναι η ζωή ενός άντρα.
Ο Θεός τον λυπήθηκε, τον εισάκουσε και το άλλο πρωί ξυπνάει
«γυναίκα».
Ετοιμάζει το πρωινό, φτιάνει μερικά σάντουιτς για τον άντρα της να
τα πάρει μαζί του, ξυπνάει τα παιδιά για το σχολείο, γεμίζει το
πλυντήριο, βγάζει το κρέας απ`την κατάψυξη, πάει τα παιδιά στο σχολείο, περνάει
απ την τράπεζα, βγάζει λεφτά, πληρώνει κάτι λογαριασμούς ΔΕΚΟ, παίρνει τα ρούχα
από το καθαριστήριο και πετάγεται στα γρήγορα στη λαϊκή. Κάνει έτσι, είχε πάει
δώδεκα, στρώνει τα κρεβάτια, βγάζει τα ρούχα απ το πλυντήριο, βάζει δεύτερη
παρτίδα, πάει να πάρει τα παιδιά απ το σχολείο, στο δρόμο κάτι ζήτησαν και δεν
τους το πήρε, γκρίνια και καυγάς, γυρίζουν σπίτι, τα βάζει να φάνε, πλένει τα
πιάτα, απλώνει την μπουγάδα, μέσα, γιατί έξω έβρεχε, διαβάζει κάμποσο τα
παιδιά, ρίχνει λίγο σίδερο, ετοιμάζει το φαγητό, στρώνει τραπέζι, τρώνε, κοιτάει
να πλυθούν τα παιδιά και τα βάζει για ύπνο. Στις 9 ήταν τέζα, έτοιμη για
ύπνο... αλλά της την πέφτει ο σύζυγος και... επιτελεί τα συζυγικά καθήκοντα!
Την άλλη μέρα το πρωί ξαναπροσεύχεται.
-Κύριε, έκανα μεγάλο λάθος μ αυτό που σού ζήτησα. Δεν το αντέχω. Σε παρακαλώ
ξανακάνε με αυτό που ήμουνα.
Και ο Θεός
-Παιδί μου, φυσικά και θα σε ξανακάνω αυτό που ήσουνα ΟΜΩΣ υπάρχει μια μικρή
λεπτομέρεια. Πρέπει να περιμένεις εννιά μήνες γιατί χθες το βραδύ έμεινες
έγκυος.
