H eurovision αγαπάει την ηχορύπανση

Πέταξαν clopy από σέρβικα ακούσματα, έδωσαν μία οριεντάλ νότα (μπορεί και δύο, μην σας πούμε ψέματα) κότσαραν και μία ελληνική γλετζέδικη λέξη όπως το "OPA" (το γράφουν και στα αγγλικά τρομάρα τους) και πάνε για Όσλο. Ο Γιώργος Αλκαίος και οι Φίλοι του (το ότι δεν θυμόταν τα ονόματα των φίλων του είναι λεπτομέρεια) -που έτσι όπως τους είδαμε μάλλον μπαλέτο του είναι- κέρδισαν στην Ελληνική Eurovision με ένα τραγούδι που κατά την άποψη μας είναι σκέτη ηχορύπανση.

Πολύ κρίμα να διεκδικεί την ανάκαμψη της καριέρας του ο Αλκαίος με ένα τέτοιο συνονθύλευμα.

Ο άνθρωπος που μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 90 είχε πει μερικά πολύ ωραία τραγούδια και είχε παρουσιάσει εξαιρετικά για τα δεδομένα των μπουζουκιών προγράμματα τα τελευταία χρόνια είναι φάντασμα του παλιού καλού μουσικού εαυτού του. Ούτε στο ξεκίνημα του όταν έκλεβε το "DiDi" για να το κάνει "Τι Τι;" (με αποτέλεσμα να γίνει το ανέκδοτο της παρέας και όταν έπαιζε το κομμάτι όλοι να λένε " Τι τι, ρε μαλάκα;") δεν ήταν τόσο χάλια. Οι εποχές που ερμήνευε "μαρμάρινα φιλιά" κλπ πέρασαν ανεπιστρεπτί Το ότι κέρδισε στον Ελληνικό τελικό για την γιουροβιζιόνα δεν σημαίνει τίποτα. Δεν έγινε και πάλι ο καλός καλλιτέχνης που ήταν την περασμένη χιλιετία. Γνωρίζουμε το κοινό της eurovision στην Ελλάδα. Αλλά ακόμα και γι αυτό το πολυ vanila κοινό υπήρχαν πιο αξιόλογα τραγούδια. Ή ας πούμε υπήρχαν τραγούδια. Γιατί το OPA είναι μόνο για να χορεύουν αρκούδες στα πανηγύρια. τώρα πως βγήκε; Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά!

Κρίμα για την κατάντια του Αλκαίου, σε παλιά προγράμματα του οποίου περνούσαμε σούπερ. Αν το ότι πήρε αυτή τη νίκη τον κάνει να αισθάνεται πετυχημένος τότε ας βάλει να ακούσει τα παλιά cd του και μετά να κοιταχτεί στον καθρέπτη. Τότε θα καταλάβει.