Βλαχοκυριλέ εκλογές

Μικρά παιδιά περίμεναν έξω από το εκλογικό κέντρο για να δώσουν λουλούδια στο Καραμανλή. Έτσι χτίζεται το πολιτικό σύστημα της οπαδοποίησης.

Σε λίγα χρόνια αυτά τα παιδιά θα είναι έτοιμα ακόμα και να παίξουν μπουνιές για χάρη της ΝΔ.

Και, φυσικά, αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο των γαλάζιων παιδιών. Τα ίδια κάνουν και στο ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ και πάει λέγοντας.

Τελικά το θέμα της πολιτικής στην Ελλάδα δεν θα διορθωθεί ποτέ...

Τι θα πει "είμαι ΝΔ", "είμαι ΠΑΣΟΚ" κλπ; ¨η το ακόμα πιο αστείο: "Είμαι δεξιός", "είμαι σοσιαλιστής", "είμαι κομουνιστής"... Πότε θα καταλάβουν κάποιοι ότι οι ιδεολογίες αυτές όχι απλά έχουν πεθάνει αλλά και πως ποτέ δεν εφαρμόστηκαν;

Η αποχή ή η πρόθεση για αποχή δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι ξύπνησαν ή σιχάθηκαν. Πόσο όμως ιδρώνει το αφτί των πολιτικών από την στιγμή που το εκλογικό αποτέλεσμα στηρίζεται στο ποσοστό των ψήφων και όχι στο ποσοστό του κόσμου που έχει εκλογικό δικαίωμα;

Στην τελική θα σου πουν "ας ψήφιζες".

Η καλύτερη τους είναι να απέχουν εκείνοι που δεν βλέπουν με χρωματιστά γυαλιά. Ακόμα και στην περίπτωση των ψηφοφόρων που έχουν φτάσει στο "Αμήν" ποντάρουν στο σκεπτικό του τύπου "και τι να ψηφίσω; ΠΑΣΟΚ; Είδαμε τι κάνανε;".

Έλα όμως που δεν είναι μόνο τα κόμματα που υπάρχουν στην Βουλή. Η άνοδος στις δημοσκοπήσεις των Οικολόγων Πράσινων (πριν γίνουν γνωστές οι ανθελληνικές θέσεις του Τρεμόπουλου - εκτός βέβαια και στα γκάλοπ συμμετείχαν και Αλβανοί, Τούρκοι και Σκοπιανοί ) φόβισε πολλούς. Αλλά δεν είναι ο μοναδικός πολιτικός φορέας. Ένα μάτσο διαφορετικά ψηφοδέλτια υπάρχουν για να στείλουν το μήνυμα. Ψηφοδέλτιο αποχής δεν υπάρχει άρα δεν καταμετράται.

Όταν στα 80ς οι Ιταλοί είχαν βγάλει την πορνοσταρ Τσιτσιολίνα βουλευτή δεν το έκαναν γιατί ήταν λιγούρια. Με αυτό τον τρόπο έδειξαν ότι απαξίωναν τους πολιτικούς. Στην Ελλάδα όμως μας τρώει ακόμα η βλαχοκυρίλα. Και θα μας τρώει για πολλά χρόνια ακόμα.