Περί... Καφέ


Σήμερα ήταν η μέρα της Καγιά. Όχι γιατί είχε πρεμιέρα με τον νέο «Πρωινό Καφέ» αλλά γιατί όλοι ασχολούνται μαζί της. Ουσιαστικά όλοι (για τους «παντογνώστες» τηλεξερόλες λέμε φυσικά) κοίταζαν το δέντρο και έχασαν το δάσος.

Όπου «δάσος» εννοούμε την εκπομπή στο σύνολο. Φάνηκε ότι έχει πέσει δουλειά και δεν είναι μία από τα ίδια. Όχι γιατί η θεματολογία είχε κάποια πρωτοτυπία. Απλά γιατί η εκπομπή δεν ήταν από την αρχή ως το τέλος της ένα ακατάσχετο γκόσιπ με class πανελίστες να λένε το κοντό και το μακρύ τους.

Επιπλέον είχε ένα ακόμα πολύ μεγάλο θετικό. Επιτέλους υπήρχε παλμός. Το υποτονικό πράγμα που είχε εισάγει ο Μουτσινάς με την Ζαρίφη και συνεχίστηκε με τους συμπαθέστατους κατά τα άλλα Λιανό-Καμπούρη (τουλάχιστον αυτοί οι δύο ήταν και αξιόλογοι σαν πρόσωπα) σχεδόν εξαλείφτηκε. Σε αυτό συνέβαλε τόσο η νέα παρουσιάστρια όσο και κάποια απλά κλασσικά τρικ όπως το μουσικό χαλί και οι σφήνες του πιανίστα.

Αυτό που μας άρεσε όμως πιο πολύ είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μία παρουσιάστρια που είτε κάνει τον καραγκιόζη για να τραβά την προσοχή του κοινού είτε μοστράρει το μονόπετρο της (ή ακόμα χειρότερα να δείχνει της παπαρατσέ φωτογραφίες με τον γκόμενο της) και να καμαρώνει σαν γύφτικο σκερπάνι.

Ακόμα κι αν τα νούμερα της AGB δεν είναι σε πρώτη φάση τα αναμενόμενα πάλι θα πρέπει να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή. Τόση υπομονή έκαναν με τον τηλε-φόλα τον Μουτσινά τώρα που αν μη τι άλλο γίνεται μια δουλειά με αξιοπρέπεια επιβάλλεται να υποστηριχθεί πολύ περισσότερο.