Η ιστορία γράφεται με κατορθώματα κι όχι με λόγια

Θυμάστε ποιός έβαλε τον Σωκράτη να πιεί το κώνειο;
Θυμάστε ποιός εξόρισε τον Θεμιστοκλή;
Θυμάστε ποιοί ήταν οι συγκλητικοί που οργάνωσαν την δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα;
Θυμάστε ποιός φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη;
Θυμάστε ποιός φυλάκισε τον Χριστόφορο Κολόμβο;
Θυμάστε ποιοί κατέκριναν τον Ναπολέοντα;

Η ιστορία γράφεται με μεγάλες επιτυχίες σπουδαίων αντρών.

Έτσι και στον αθλητισμό η ιστορία γράφεται με επιτυχίες. Το έπος του 2004 έχει ήδη μείνει στην ιστορία. Η σημερινή κριτική αύριο θα έχει ξεχαστεί.
Ας μην μπορούνε ακόμα να το χωνέψουν οι Πορτογάλοι. Ας κράζουν τον Ότο οι ίδιοι οι συμπατριώτες του που προ τετραετίας τον αποκαλούσαν Ρεχακλή. Ας χαίρεται όλη η φίλαθλη Ευρώπη που φύγαμε νωρίς.
Ε και;
Η ιστορία γράφτηκε. Δεν μπορούν να την αλλάξουν.
Εμείς ζήσαμε και πανηγυρίσαμε αυτό που ούτε στα πιο κρυφά μας όνειρα δεν υπήρχε.

Και όσο για τους εγχώριους επικριτές (τους κακοπροαίρετους εννοώ)... ένα έχω να πω:
Είμαστε γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Γιατί η Ελλάδα ανέκαθεν πλήρωνε ένα βαρύ τίμημα: Για κάθε σπουδαίο άντρα που γεννούσε, η μήτρα της ξέρναγε και ένα μεγάλο προδότη.

Λοιπόν;
Να κλείσουμε τα σύνορα για να μην γυρίσουν ο Ότο και τα παιδιά του;

Εμείς λέμε: Welcome home και Hasta la vista