Κεφάλι ψηλά

Ok, χάσαμε.
Είναι γεγονός ότι η Εθνική δεν έπαιξε μπάλα.
Μπορούμε να βρούμε πολλούς λόγους.
Ατυχία, υπέρμετρος φόβος του αντιπάλου, κακός Νικοπολίδης (αν και τυχερός γιατί σε δύο τραγικά του λάθη οι Σουηδοί αστόχησαν), κουρασμένος Καραγκούνης, κάκιστη κυκλοφορία, λάθος επιλογές Ότο. και και και...
Ε και; Μπάλα είναι. Ποιός έχει συμβόλαιο με την επιτυχία; Κανείς.
Πολλοί βγαίνουν και λένε ότι χάσαμε από του ξυλοκόπους.
Ξεχνούν μάλλον ότι οι Σουηδοί έχουν πολύ μεγαλύτερη παράδοση στις μεγάλες διοργανώσεις από εμάς.
Για την Ελλάδα αυτή είναι μόλις η τέταρτη συμμετοχή (3 Euro κι ένα Mundial) ενώ εκείνοι έχουν 15 (4 Euro και 11 Mundial).
Όσοι θέλουν να στήσουν γκιλοτίνες για τα παιδιά και τον coach που μας έστειλαν στα ουράνια 4 χρόνια πριν, ας το κάνουν για να φανεί το κόμπλεξ κατωτερότητας τους.
Κριτική να γίνει. Λογικό είναι. Να μην χαθεί όμως το μέτρο. Άλλωστε αυτοί που περιμένουν στην γωνία τους διεθνείς μας θα το ξεσπούσαν ακόμα κι αν φτάναμε στον τελικό και δεν καταφέρναμε να σηκώσουμε πάλι την κούπα.
Λες και γίναμε ξαφνικά Βραζιλία...
Δυστυχώς τώρα βρίσκουν την ευκαιρία να βάλουν εναντίων μας οι ποδοσφαιρόφιλοι των άλλων χωρών που ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν την επιτυχία του 2004.
Ας λένε ότι θέλουν. Ας ήταν ικανοί να σήκωναν εκείνοι την κούπα.
Άλλωστε δεν θυμόμαστε να πήραμε τότε κάποιο αγώνα στα πέναλτι. Ούτε θυμόμαστε την αμυντική Εθνική Ελλάδος του 2004 να έπαιξε ένα αγώνα που να μην σκόραρε.
Κι στην τελική εμείς έχουμε να λέμε ότι έχουμε πάρει ένα Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Μόνο οι Γερμανοί έχουν πάρει 3 και οι Γάλλοι 2.
Από ένα έχουν οι Σοβιετική Ένωση, Ισπανία, Ιταλία, Τσεχοσλοβακία, Ολλανδία, Δανία και φυσικά η Ελλάδα!
Που είναι οι πολυδιαφημισμένοι Άγγλοι και οι βραζιλιάνοι της Ευρώπης Πορτογάλοι;
Λύστε τις αγχόνες, θαφτέ τα τσεκούρια, διαλύστε τα αποσπάσματα.
Γιατί η μεγαλύτερη επιτυχία μετά το Euro 2004 δεν είναι να ξανασηκώσουμε κούπα αλλά να συμμετέχουμε με αξιοπρέπεια στις μεγάλες διοργανώσεις.
Η σταθερότητα στον χρόνο είναι το πιο δύσκολο. Κι αν αυτός ο στόχος επιτευχθεί μπορεί να ξανάρθει η πρωτιά.
Αν αρχίσουμε πάλι να τρωγόμαστε θα γυρίσουμε στην εποχή την ανυπαρξίας. Και τότε θα δικαιώσουμε εκείνους που μας κατακρίνουν.
Ας μην τους δώσουμε τέτοια χαρά.